نیم سرور / DNS چیست؟
هنگامی که تصمیم به راه اندازی کسب و کار اینترنتی گرفتید بعد از طراحی بوم مدل کسب و کار در فاز اجرایی کار باید یک وبسایت راهاندازی کنید، بنابراین نیاز به ثبت دامنه و خرید هاست جهت نگهداری اطلاعات سایتتان خواهید داشت. برای اتصال دامنه مورد نظرتان به هاست خود لازم است از DNS استفاده نمایید. در این مقاله به شما خواهیم گفت DNS چیست و در ادامه شما را با نحوه ی کار آن، نام سرور ،نحوه ی تغییر آن و تفاوت DNS رایگان با غیررایگان آشنا خواهیم کرد.
همانطور که میدانید وب سایت شما در سرورهایی با شناسه (ID) منحصر به فرد ذخیره میشوند. از آنجایی که بخاطر سپردن این IDها عملاً غیر ممکن میباشد، سیستمی بوجود آمده است که به شما این امکان را میدهد که ID سرور را با نام دامنههای قابل خواندن توسط انسان (مانند webramz.com) جایگزین شود. این سیستم DNS سرور نام دارد و درواقع مخفف عبارت Domain Name System میباشد.
به عبارت دیگر سیستم DNS را میتوان به عنوان دفترچه تلفن اینترنتی تصور کنید. دی ان اس سرور درواقع نام دامنهها را به همراه شناسههای مرتبط با سرور (که به آنها آدرس IP گفته میشود) لیست می کند. حال کاربران بدون نیاز به دانستن IP سرور تنها کافیست نام دامنه شما را در مرورگر خود وارد نمایند.
هنگامی که یک کاربر نام دامنه ای مانند webramz.com را بر روی دستگاه خود وارد می کند، dns سرور آدرس IP مرتبط با این دامنه را جستجو کرده و شما را به سروری که محل ذخیره نمودن اطلاعات آن وب سایت میباشد، متصل می کند.
تاریخچه مختصری از DNS
زمانی که هنوز اینترنت به شکل گسترده امروزی رونق نداشت، انطباق آدرسهای IP خاص با رایانههای مرتبط کار بسیار پیچیدهای نبود. اما مدت زمان زیادی طول نکشید که افراد بسیار بیشتری به این شبکه در حال رشد پیوستند.
اگرچه برای دسترسی به وب سایت هنوز می توان آدرس IP مربوطه را در مرورگر تایپ کرد و به آن سایت دسترسی داشت، اما با توجه به گسترش روزافزون اینترنت، به خاطر سپردن این آدرسهای IP کار دشواری بود و کاربران نیاز به آدرسی داشتند تا بتوانند به راحتی آن را به خاطر بسپارند. در حال حاضر کاربران این آدرسها را با عنوان نام دامنه می شناسند (نظیر webramz.com).
در دهه 1970 و اوایل دهه 80، این نامها و آدرسها توسط یک نفر به نام الیزابت فاینلر در استنفورد، تعیین می شد که لیست اصلی هر کامپیوتر متصل به اینترنت را در یک فایل متنی به نام HOSTS.TXT نگهداری می کرد.
بدیهی است که با رشد اینترنت، و افزایش نام دامنهها و IPهای مرتبط با آنها، این وضعیت برای او غیرقابل تحمل بود. همچنین فاینلر فقط قبل از ساعت 6 بعد از ظهر به وقت کالیفرنیا، به این درخواستها رسیدگی می کرد.
DNS چیست؟
در ابتدا برای آشنایی با مفهموم DNS و کاربرد آن بهتر است مقاله نام دامنه چیست را مطالعه نمایید. همان طور که می دانید Domain Name System (DNS) سیستمی است که به جای آدرس پروتکلهای اینترنتی (که به صورت عددی هستند)، اتصال به وب سایت ها را با استفاده از نام دامنه اینترنتی و URL های قابل جستجو برای کاربران امکان پذیر می کند.
به عنوان مثال، کاربران بجای اینکه آدرس IP مانند 93.184.216.34 را به خاطر بسپارند، می توانند به جای www.webramz.com را جستجو کنند.
فناوری DNS را می توان به نحوه مدیریت تماسهای تلفنی در تلفن های هوشمند تشبیه کرد. به جای اینکه کاربران بخواهند تمامی شماره تلفنها را به خاطر بسپارند، میتوانند شمارهها را به راحتی با نام و نامخانوادگی در لیست مخاطبین خود ذخیره کنند ضمن این که این اسامی به راحتی قابل جستجو هستند.
از طرفی دیگر، فناوری تبدیل آدرسها به نام دامنه در سیستم DNS، در نحوه استفاده مشاغل از اینترنت نیز تأثیر داشته است و شرکتهای تجاری بزرگ و کوچک میتوانند در فضای مجازی نیز هویت نام تجاری خود را مشخص نموده و محصولات و خدمات خود را با نام منحصر به فرد به مشتری معرفی نمایند.
در صورتی که بدون استفاده از سیستم Domain Name، باعث میشود مشتریان به سرعت وب سایتهای مورد نظر خود را در بستر اینترنت فراموش کنند و یا آنها را از دست بدهند. همچنین آدرسهای IP می توانند گاه به گاه بسته به سیاست شرکتهای هاستینگ تغییر کنند، که این خود باعث از دست دادن شمار زیادی از مشتریان وب سایتها خواهد شد. اما در مقابل، نام دامنه به راحتی به خاطر می ماند و نیاز به دانستن IP سرور نمیباشد.
DNS سرور چگونه کار می کند؟
اینترنت یک شبکه عظیمی از رایانهها میباشد. به هر دستگاه متصل به اینترنت یک آدرس IP منحصر به فرد اختصاص داده شده است که به کامپیوترهای های دیگر کمک می کند آن را شناسایی کنند.
این آدرس IP رشته ای از اعداد به شکل زیر میباشد: 192.124.249.166
حال تصور کنید مجبور شوید برای بازدید از وب سایتهای مورد علاقه خود چنین رشتههای طولانی اعدادی را به خاطر بسپارید. علاوه بر اینکه این رشتههای عددی را به سختی می توان به خاطر آورد، هیچ اطلاعاتی در مورد وب سایتی میخواهید در مرورگر مشاهده نمایید، به شما نمی گویند. به طور مثال شما نمیدانید با وارد نمودن IP فوق، به چه نوع وب سایتی(فروشگاهی، خبری، بازی و…) متصل خواهید شد.
Domain name ها برای حل مشکلات این چنینی و استفاده از حروف الفبا به جای رشتههای عددی اختراع شده است و به کاربران اجازه میدهد نامهای کاربرپسندی را برای وب سایتهای خود انتخاب کنند که به سادگی در ذهن کاربران بماند.
سیستم مدیریت DNS یا Domain Name System، درواقع نام دامنهها را به آدرسهای IP ترجمه می کند و شما را کامپیوتر یا سرور مربوطه متصل میکند. نام دامنه و آدرس IP منطبق با آن رکورد DNS نامیده می شود.
در اینجا یک روش ساده برای درک نحوه کار DNS در چهار مرحله وجود دارد.
فرض کنید می خواهید از سایت ما به آدرس www.webramz.com دیدن کنید.
1. مرورگر خود را باز کرده و www.webramz.com را در نوار آدرس تایپ کنید و کلید Enter را بزنید. بلافاصله یک بررسی سریع انجام می شود تا ببینید آیا قبلا از وب سایت ما بازدید کردهاید یا خیر.
اگر سوابق DNS در حافظه پنهان DNS رایانه شما پیدا شود، از ادامه مراحل جستجوی DNS صرف نظر می شود و شما مستقیماً به www.webramz.com منتقل می شوید.
2. اگر هیچ سابقهای در کش سیستم یافت نشود، یک پرس و جو به DNS سرور محلی شما ارسال می شود. به طور معمول این سرور، همان شرکت ارائه دهنده اینترنت میباشد و با نام سرور برطرف کننده نام (resolving name server) نامیده می شود.
3- اگر سوابق در سرور برطرف کننده نام نباشند، درخواست برای یافتن رکوردهای DNS به root nameserver ارسال می شود. نام سرورهای ریشه سرورهای مشخصی در سراسر جهان هستند که وظیفه ذخیره سازی اطلاعات DNS و مدیریت عملکرد سیستم را بر عهده دارند. هنگامی که رکورد DNS در سرور نام ریشه پیدا شد، توسط سیستم شما در حافظه کش ذخیره می شود.
4- اکنون که رکوردهای DNS یافت شده است، اتصال به سروری که وب سایت در آن قرار داردبرقرار میشود و www.webramz.com بر روی صفحه شما نمایش داده می شود.
نام سرور چیست؟
همانطور که اطلاع دارید، دسترسی به اینترنت از طریق شبکهای از رایانهها به نام سرور امکان پذیر است. سرور نوعی کامپیوتر است که مختص ذخیره و نگهداری وب سایتها و وب سرویسها در سراسر جهان است. از انواع سرورهای امروزه در دنیای وب میتوان به سرور مجازی و سرور اختصاصی اشاره کرد.
نام سرور، که گاهی اوقات با نام nameserver نیز شناخته می شود، نوع خاصی از سرور است که تمام سوابق DNS دامنهها را در خود نگه میدارد. در واقع وظیفه اصلی آن، ارائه اطلاعات DNS درخواست کننده آن، میباشد.
نام سرورها معمولاً توسط ثبت کننده دامنه یا شرکتهای ارائه دهنده میزبانی مدیریت می شوند.
هر نام سرور، آدرس خاص خود را دارد و می تواند سوابق DNS وب سایتهای متعددی را در خود ذخیره کند.
به عنوان مثال، اگر وب سایت شما در وب رمز میزبانی شود، نام سروری که برای مدیریت DNS شما استفاده می شود، در نام سرورها با آدرسهایی مانند آدرسهای زیر خواهد بود:
NS1.webramz.com
NS2.webramz.com
جهت اطلاع از نام سرورهای وب رمز به این مقاله مراجعه نمایید.
توجه داشته باشید که هر دامنه باید حداقل دو نام سرور داشته باشد. اولین سرور نام، سرور اصلی است. در صورتی که سرور اصلی به هر دلیل پاسخ ندهد، از نام سرور دوم برای تبدیل نام دامنه استفاده می شود.
همچنین برخی از شرکتهای ارائه دهندگان میزبانی وب نظیر وب رمز، به کاربران این امکان را میدهند که نام سرورهای اختصاصی خود را داشته باشند. به عنوان مثال، در WPBeginner از نام سرور خصوصی خود استفاده می کنیم.
NS0.WPBEGINNER.COM
NS1.WPBEGINNER.COM
چگونه نام سرورهای خود را تغییر دهیم
یکی از مزایای سیستم DNS این است که به دارندگان وب سایتها اجازه میدهد تا وبسایتهای خود را بدون تغییر نام دامنه خود جابجا کنند.
همچنین شرکتهای ثبت کننده دامنه معمولاً ابزارهای جهت مدیریت نام سرورها را در اختیار مالکین دامنه قرار میدهند.
در نظر داشته باشید که بهتر است دامنه خود را در همان شرکت ارائه دهنده میزبانی خود ثبت کنید.اما در صورتی که نام دامنه شما در یک شرکت ارائه دهنده ثبت شده است و وب سایت شما در شرکت دیگری میزبانی شده است، لازم است نام سرورهای دامنه خود را تغییر داده تا به آدرس IP میزبانی وب مربوطه اشاره کند.
به عنوان مثال، اگر نام دامنه شما در Domain.com ثبت شده باشد و وب سایت شما در یکی از شرکت های معروف میزبانی وب نظیر وب رمز میزبانی میشود، می توانید به راحتی نام سرورهای خود را تغییر دهید. جهت این کار کافیست نام سرورهای مربوطه را از شرکت هاستینگ خود (در این مثال، شرکت وب رمز) پرسیده و به شرکت ثبت کننده دامنه ارائه دهید تا آنها را تغییر دهند.
DNS رایگان در مقابل DNS غیر رایگان
معمولا هنگامی که یک کاربر از یک منطقه خاص در جهان به وب سایت شما مراجعه می کند، سوابق DNS وب سایت شما توسط نزدیکترین نام سرورها مدیریت شده و توسط ISP های محلی ذخیره می شود. این کار کمک می کند تا کاربران دیگر از آن منطقه به سرعت به وب سایت شما دسترسی پیدا کنند.
با این حال، بررسی درخواستهای DNS هنوز زمان بر است. این زمان معمولا بر حسب میلی ثانیه میباشد و برای مشاغل کوچک و وبلاگ ها اهمیت چندانی ندارد.به همین دلیل است که اکثر وب سایت ها فقط از DNS سرورهای ارائه شده توسط شرکت میزبانی وب خود استفاده می کنند.
همچنین شما می توانید از ارائه دهندگان خدمات DNS رایگان نظیر Cloudflare که یک DNS سرور رایگان، سریعتر و همراه با فایروال (با دسترسی محدود) ارائه می دهد استفاده کنید.
مشاغل بزرگ معمولاً DNS غیر رایگان را انتخاب می کنند تا از ویژگی های پیشرفتهتر مانند uptime 100٪، سرعت جستجوی سریعتر، تغییر مسیر ترافیک جغرافیایی، DNS ثانویه، افزایش امنیت و موارد دیگر بهره مند شوند.
امیدواریم که این مقاله به شما کمک کرده باشد تا با تمامی نکات مربوط به مبحث DNS سرور و نحوه کار نام سرورها آشنا شده باشید.
همانطور که می دانید شما برای داشتن یک سایت نیاز به ثبت دامنه و همچنین خرید سرویس میزبانی وب (هاستینگ) دارید.
کار نیم سرورها (DNS) ارتباط بین دامنه و سرویس دهنده هاست(میزبان) است. در حقیقت نیم سرورها دامنه را به آی پی مربوط به سرور(سرویس هاست) مرتبط می کنند.
مثلا نیم سرورها (DNS) های سرور هاست لینوکس وب رمز با کنترل پنل سی پنل به شکل زیر است:
ns1.webramz.com
ns2.webramz.com
و یا نیم سرورها (DNS) های سرور هاست لینوکس ایران وب رمز با کنترل پنل دایرکت ادمین به شکل زیر است:
ns5.webramz.com
ns6.webramz.com
و یا نیم سرورهای هاست ویندوز وب رمز با کنترل پنل وب سایت پنل به این شکل می باشند:
wns1.webramz.com
wns2.webramz.com
و یا نیم سرورهای هاست ویندوز ایرانوب رمز با کنترل پنل پلسک به این شکل می باشند:
wns3.webramz.com
wns4.webramz.com
شما با استفاده از کنترل پنل دامنه و با ورود به آن می توانید نیم سرورها را برای دامنه خود اختصاص دهید.
بنابراین شما همچنین می توانید دامنه خود را با شرکت X ثبت کرده ولی سرویس هاست را با شرکت Y خریداری نموده و با تنظیم نیم سرورهای شرکت Y برای دامنه خود، امکان برقراری و ارتباط دامنه و هاست را ایجاد کنید.
در صورتیکه دامنه خود را با وب رمز به ثبت رسانده اید و قصد تنظیم نیم سرورهای دامنه را دارید، راهنمای تنظیم نیم سرورهای دامنه را مطالعه نمایید.
دقت کنید آپدیت نیم سرورها بین ۴ تا ۲۴ پس از ذخیره آن ها زمانبر است که این زمان دست هیچ شرکتی نمی باشد و لازم است در کل فضای مجازی این آپدیت انجام شود.