نام دامنه در اصل معادل آدرس فیزیکی وب‌سایت شما است. به همان روشی که GPS برای ارائه راهنمایی به آدرس خیابان یا کدپستی نیاز دارد، یک مرورگر وب، برای هدایت کاربران به یک وب‌سایت نیز به نام دامنه نیاز دارد. نام دامنه شامل دو قسمت اصلی می‌باشد. به‌عنوان مثال، نام دامنه webramz.com از نام وب‌سایت (webramz) و پسوند دامنه (.com) تشکیل شده است. هنگامی که یک شرکت (یا یک شخص) نام دامنه‌ای را خریداری میکند، می‌توان مشخص نمود که نام دامنه به کدام سرور اشاره دارد. ثبت‌نام دامنه توسط سازمان اینترنتی برای نام‌ها و شماره‌های اختصاص‌یافته به نام ICANN (Internet Corporation for Assigned Names and Numbers) نظارت می‌شود. ICANN مشخص میکند که کدام پسوند نام دامنه در دسترس است و یک پایگاه داده متمرکز شامل سرورهایی است که نام دامنه به آن اشاره میکند. از طرفی، هر وب‌سایتی که بازدید می‌کنید به‌طور موثر از دو عنصر اصلی تشکیل شده است: یک نام دامنه و یک وب سرور. وب سرور یک سرور فیزیکی است که فایل‌ها و پایگاه داده‌هایی را که وب‌سایت شما براساس آنها ساخته شده، را میزبانی میکند و هنگام مراجعه به سایت شما از طریق مرورگر، محتوای این فایل‌ها را برای بازدیدکنندگان در سراسر اینترنت ارسال میکند. نام دامنه همان چیزی است که افراد برای دسترسی به سایت شما در مرورگر تایپ می‌کنند و به مرورگر وب نشان می‌دهد که کدام سرور این منابع را ذخیره میکند. بدون داشتن نام دامنه، افراد باید آدرس IP مربوط به سرور شما را به خاطر بسپارند و قطعاً به خاطر سپردن چنین IPهایی سخت و غیر‌قابل انجام می‌باشد.
عملاً نام دامنه نقش میانبری را دارند که به سرور هاستینگ سایت شما متصل می‌شوند. بدون نام دامنه، هر کسی که می خواهد از وب سایت شما بازدید کند ، باید آدرس IP کامل را وارد کند. اما مسئله این است که به خاطر سپردن آدرس IP یا درج مطالب تبلیغاتی برای افراد دشوار است. همانطور که می‌دانید webramz.com نام دامنه شرکت وب‌رمز می‌باشد و به آدرس IP 100.90.80.70 اشاره دارد. آدرس IP به یک سرور اشاره دارد، اما اگر بازدیدکنندگان از آن در مرورگر استفاده کنند، وب‌سایت را نمایش نمی‌دهد. دلیل آن این است که برای نمایش سایت از طریق آدرس IP، سرور راه دور باید از پورت 80 با صفحه پیش‌فرض (به عنوان مثال index.html) ذخیره شده در فهرست برنامه‌های وب خود استفاده کند. همانطور که مشاهده می‌کنید، کار کردن با پیش‌فرض‌های سرور و آدرس‌های IP می‌تواند گیج‌کننده و وقت‌گیر باشد. به همین دلیل است که اکثر قریب به اتفاق صاحبان وب‌سایت ترجیح می‌دهند از شرکت‌های خدماتی مانند وب‌رمز استفاده کنند که نام دامنه‌های مورد‌نظر را به همراه بسته‌های میزبانی‌وب به صورت سالانه ارائه می‌دهند. دامنه‌ها همچنین می‌توانند از ریدایرکت (Redirect) استفاده کنند، که در اصل به شما امکان می‌دهد تعیین کنید اگر افرادی وارد سایت شما می‌شوند، به‌طور خودکار به آدرس وب‌سایت دیگری فوروارد می‌شوند. این کار می‌تواند برای کمپین‌ها یا برای انتقال بازدیدکنندگان به صفحات فرود اختصاصی در سایت اصلی شما مفید باشد. همچنین می‌توانند برای خلاصه نمودن اسم سایت‌ها نیز مفید واقع شوند. به عنوان مثال، اگر به www.wb.com مراجعه کنید، به www.webramz.com هدایت می‌شوید.
تفاوت بین نام دامنه و میزبانی وب
همانطورکه در ابتدای این مقاله گفته شد، اگر نام دامنه مانند کد پستی شماست، میزبانی وب مانند ساختمان واقعی و محتوای ذخیره شده در آن است. از نام دامنه برای ایجاد یک میانبر کوچک مفید استفاده می‌شود تا بازدیدکنندگان با استفاده از آن در یک نوار آدرس مرورگر خود، به سرور مورد استفاده برای وب‌سایت متصل شوند و اطلاعات سایت را مشاهده نمایند. آنها کاملاً دیجیتالی هستند و در یک پایگاه داده متمرکز ذخیره می‌شوند. اما میزبانی وب در اصل، به یک سرور فیزیکی نیاز دارد که در جایی از جهان واقع شده و به اینترنت متصل باشد. در اصل مانند یک هارد دیسک کامپیوتر است که تمام پرونده‌ها و پایگاه‌های داده وب‌سایت شما را ذخیره میکند. این ماشین، سرور نامیده می‌شود و به معنای واقعی کلمه وب‌سایت شما را به بازدیدکنندگان شما ارائه می‌دهد. وقتی یک URL (به عنوان مثال www.webramz.com) را در مرورگر وب خود تایپ می‌کنید، یک درخواست به سرور خاصی که سایت شما در آن میزبانی شده است، ارسال میکند. سپس سرور پرونده‌ها را بارگذاری میکند و آنها را از طریق اینترنت به مرورگر شما منتقل میکند، مرورگر شما این فایل‌ها را بارگیری کرده و نمایش می‌دهد.
خلاصه
نام دامنه در اصل معادل آدرس/کدپستی است. آنچه در اینجا باید بدانید:
- دامنه‌ها از یک نام وب‌سایت (به عنوان مثال webramz) و یک پسوند نام دامنه (به عنوان مثال .com) تشکیل شده‌اند.
- تمام عملیات ثبت دامنه توسط ICANN نظارت می‌شود.
- دامنه‌ها با هدایت بازدیدکنندگان به سرور مناسب کار می‌کنند.
- دامنه‌های .com محبوب‌ترین هستند که ۴۶.۵٪ از وب را تأمین می‌کنند.
- ccTLD ها از کدهای کشور استفاده می‌کنند و مناطق جغرافیایی مختلف را مشخص می‌کنند (به عنوان مثال .cn یا .es).
- gTLD ها معمولاً برای موارد استفاده خاص (به عنوان مثال .org برای سازمانها) طراحی می‌شوند.
- هر شرکت ثبت‌کننده دامنه فرآیند ثبت نام متفاوتی دارد.
- برای یافتن نام دامنه‌های موجود می‌توانید از موتورهای جستجوی دامنه استفاده کنید.
- دامنه‌ها می‌توانند از یک شرکت ارائه‌دهنده به سرویس‌دهنده دیگر منتقل شوند.
- سرورها ماشین‌های فیزیکی هستند که پرونده‌ها و دیتابیس وب‌سایت شما را ذخیره می‌کنند.
در صورت نیاز به کمک ، تیم پشتیبانی وب‌رمز در خدمت شما خواهند بود.
